"Jestem synem ludobójcy" - to wyznanie pozwalało zdobyć dużo sympatii w powojennych Niemczech.

Pytanie prowokacyjne, ale do jego zadania skłoniło mnie obejrzenie film dokumentalnego, w którym Niklas Frank syn Hansa Franka opowiada o swoim ojcu, byłym szefie Genaralnej Guberni w czasie II wojny światowej, skazanym na śmierć w Norymebrdze za zbrodnie wojenne.

Otóż Niklas Frank po wojnie dużo jeździl autostopem po Niemczech i osobom, które go podwoziły często przyznawał się, że jest synem Hansa Franka. Jaka była ich reakcja?

Otóż tylko raz mu się zdarzyło, by ktoś zareagował negatywnie. W większości przypadkow ujawnienie, że jest synem Hansa Franka sprawiało, że rodacy dawali mu pieniądze, stawiali obiady i wogóle zaczynali się do niego odnosić z wyjątkową sympatią.

To warto przypomnieć, kilka cytatów Hansa Franka:

"Gdybym o każdych siedmiu rozstrzelanych Polakach chciał rozwieszać plakaty, to w Polsce nie starczyłoby lasów na wyprodukowanie papieru na takie plakaty", "Polska nie śmie nigdy więcej powstać!" – wywiad dla gazety Völkischer Beobachter, 6 lutego 1940

"Nie powinniśmy być przesadnie wrażliwi, gdy słyszymy liczbę 17 000 rozstrzelanych Polaków. Nie waham się wyjaśnić, że gdyby zastrzelony został jeden Niemiec, w zamian rozstrzela się stu Polaków"

"Mój stosunek do Polaków jest stosunkiem mrówki do mszycy. Jeśli traktuję Polaka opiekuńczo, jeśli, że tak powiem, przyjaźnie go dopieszczam, to spodziewam się, że odpłaci mi dobrą pracą" – posiedzenie rządu, 1940

"Jeśli wreszcie wygramy wojnę, to nie będę miał nic przeciwko temu, żeby z Polaków, Ukraińców i tego wszystkiego, co się wokół włóczy, zrobić siekaninę"

"Nie możemy wystrzelać ani wytruć 3,5 miliona Żydów, ale mimo to potrafimy poczynić kroki, które w jakiś sposób doprowadzą do ich zagłady. Nastąpi to w związku z gigantyczną akcją, która zostanie ustalona w porozumieniu z Rzeszą" – posiedzenie rządu GG,16 grudnia 1941

A film o Hansie Franku i jego synie Niklasie można obejrzeć tutaj: